ΛΑΡΙΣΣΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ
       
       
  Ο Λαρισσός ποταμός πηγάζει από το όρος Μόβρη, τροφοδοτεί με νερό τα οικοσυστήματα της Στροφιλιάς και χύνεται στο Ιόνιο πέλαγος.

Νερό από το φράγμα του Πηνειού μεταφέρεται με κανάλια και χύνεται στην κοίτη του Λαρισσού ποταμού προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για την άρδευση των καλλιεργειών, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, που το νερό του Λαρισσού λιγοστεύει.

 
 
 
 
       
 

ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

 
 

Οτων Πελασγών ή Προελλήνων, η Λάρισσα, την οποία οι αρχαιολόγοι Στράβων αναφέρει ότι δίπλα στο Λαρισσό υπήρχε η πιο αξιόλογη πόλη τοποθετούντου ο ποταμός. Ίχνη από τους οικισμούς αυτούς των Προελλήνων κοντά στο χωριό Λάππα και πιστεύεται ότι από αυτήν πήρε τ΄ όνομα βρίσκουμεΑχαΐα και σε άλλα υψώματα της Δυτικής Αχαΐας. Τότε ολόκληρη η μέσα στο "Τείχος των Δυμαίων" στον Άραξο, σε λόφους κοντά στη Κάτω Πελοπόννησος ονομαζόταν Πελασγία ή Απία.

Το "Τείχος Δυμαίων" στα Μαύρα Βουνά
  Κατά τη Μυθολογία η Λάρισσα ήταν η μητέρα του Αχαιού και από τα νερά του ποταμού ήπιε ο Ηρακλής.
  Οι αρχαίοι τον Λαρισσό ποταμό ονόμαζαν και Βουπράσιον "απέχοντα από τηςστάδια και 30 από Δύμης" κατά τον Παυσανίαν.Στην αριστερή όχθη του Ήλιδος 157 υπήρχεΒουπράσιο που ανήκε στη Ηλεία. το Αρχαίο
  Ο Λαρισσός είναι το αναγνωρισμένο όριο μεταξύ Αχαΐας και Ηλείας και έγινε πολλές φορές πεδίο μαχών Αχαιών και Ηλείων που κατοικούσαν στις δυο γειτονικές χώρες Δυμαίας και Βουπρασίας.
       
 
 
 
 
       
 

ΘΡΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΑΡΙΣΣΟ

 

Ο Λαρισσός στις εκβολές του

Επί Τουρκοκρατίας τα χωριά Καρόσι και Μπάδα επικοινωνούσαν μεταξύ τους μέσω μιας υπόγειας σήραγγας, την οποία διαπερνούσε ο Λαρισσός ποταμός. Τα παιδιά από το Καρόσι και ο καλόγερος που τους μάθαινε γράμματα πήγαιναν στο κρυφό σχολειό που γινόταν στο Μπάδα.

Κάθε φορά όμως ο καλόγερος έφτανε πρώτος. Απορώντας πως τα καταφέρνει, τα Καρουσόπουλα παρακολούθησαν τον καλόγερο και τον είδαν που έμπαινε στη σήραγγα.
  Την επόμενη μέρα, πήραν κεριά και ξεκίνησαν να διασχίσουν τη σήραγγα, για να φτάσουν γρηγορότερα από τον καλόγερο, στο Μπάδα.Τα κεριά όμως τους έσβησαν και τα παιδιά πνίγηκαν στο ποτάμι. Ο καλόγερος χρησιμοποιούσε φανάρι για να βλέπει μέσα στη σκοτεινή σήραγγα χωρίς να κινδυνεύει να του σβήσει. Ο θρύλος συνεχίζεται λέγοντας πως τα φεσάκια των παιδιών τα βρήκαν στη πηγή του Χατζούρη (Χαραυγή).

Την ιστορία μας αφηγήθηκε ο Παπαδόπουλος Γεώργιος κάτοικος του χωριού Σπάτα.
       
 
 
 
 
     
  ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ  
  Κατά την διάρκεια των επισκέψεων μας στο Λάρισσο ποταμό πραγματοποιήσαμε χημικές αναλύσεις στο νερό, τόσο στις πηγές (Ματαράγκα) όσο και στις εκβολές (Λάππα) του ποταμού, με τη χρήση της βαλίτσας της Merck. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων είναι:  
 
ΧΗΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΛΑΠΠΑ ΜΑΤΑΡΑΓΚΑ
ΑΜΜΩΝΙΟ 0,2 mg/l 0 mg/l
ΝΙΤΡΩΔΗ ΙΟΝΤΑ 0,3 mg/l 0,05 mg/l
ΝΙΤΡΙΚΟ ΑΛΑΣ 35 mg/l 10 mg/l
PH 7,5 7
ΟΛΙΚΗ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ 17 dH 12dH
ΦΩΣΦΟΡΙΚΑ 1,7 mg/l 0 mg/l
 
  Συγκρίνοντας τις τιμές στις δυο περιοχές παρατηρούμε ότι το νερό στις πηγές είναι πολύ καθαρότερο απ΄ ότι στις εκβολές. Αυτό το συμπέρασμα μας επιβεβαιώθηκε και από τις βιολογικές μετρήσεις του νερού.  
     
 
 
 
 
         
 

ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ

  
  Η μέτρηση της ρύπανσης ενός ποταμού μπορεί να γίνει με την παρατήρηση των μακροασπόνδυλων που ζουν στον πυθμένα του ποταμού, κάτω από τις πέτρες ή μέσα στην λάσπη. Τα "ζωάκια" αυτά έχουν χωριστεί σε ομάδες, ανάλογα με την ευαισθησία τους στην ρύπανση και την αντοχή τους σ` αυτή. Με τη δική μας έρευνα, που έγινε στις πηγές του Λαρίσσου, εντοπίσαμε:  
 
  • ένα ecdyonurus, και πολλές προνύμφες ephemeroptera που ανήκουν στην πρώτη ομάδα, δηλαδή είναι πολύ ευαίσθητα στη ρύπανση.
  
Γαμμαρίδες
 
  • ένα gamaridae που ανήκει στη δεύτερη ομάδα, δηλαδή είναι λιγότερα ευαίσθητα και
  • ένα chironomidae που ανήκει στην τρίτη ομάδα, δηλαδή είναι ανθεκτικά στη ρύπανση.
  Αντίθετα, οι προσπάθειές μας για να εντοπίσουμε μακροασπόνδυλα στο Λάρισσο αμέσως μετά το χωριό Λάππα, απέτυχε. Εντοπίσαμε μόνο ένα "σκουληκάκι" (μάλλον ήταν ένα tubifex, αλλά δεν είμαστε σίγουροι, αν και αυτό, ανήκει στη τέταρτη κατηγορία ). Η ανυπαρξία μακροασπόνδυλων από την πρώτη, δεύτερη και τρίτη κατηγορία μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο Λάρισσος στην περιοχή αυτή είναι ένα "νεκρό" ποτάμι.