ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ
       
       
   
Οσο οι υγρότοποι χάνονται τόσο περισσότερο οι άνθρωποι συνειδητοποιούν την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική αξία αυτών των φυσικών πλουτοπαραγωγικών πόρων. Οι υγρότοποι περικλείουν συλλογικά κοινωνικά αγαθά. Γι’ αυτό η προστασία τους είναι βασική συνταγματική επιταγή και αποτελεί χρέος της πολιτείας στο πλαίσιο της διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος.Είναι πλέον προφανές ότι οι υγρότοποι που έχουν απομείνει στη χώρα μας πρέπει να διατηρηθούν και να γίνουν προσπάθειες αποκατάστασης αυτών που έχουν υποβαθμιστεί ή καταστραφεί. Πεποίθηση όλων των ειδικών που μελετούν τους υγροτόπους είναι ότι η διατήρηση μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την αποτελεσματική διαχείριση των περιοχών αυτών με σκοπό την ανάδειξη όλων των αξιών που αυτές περιέχουν.  
   

Η αποτελεσματική διαχείριση πρέπει να στηρίζεται στις παρακάτω αρχές:

  
  • Για την αποτελεσματική προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος απαιτείται βαθιά γνώση της κατάστασης των οικοσυστημάτων που συνθέτουν την υπό διαχείριση περιοχή καθώς και των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών.
  • Προστασία και χρήση πρέπει να θεωρούνται ενιαίο σύνολο. Δεν νοείται προστασία της φύσης χωρίς χρήση (π.χ. έρευνα, εκπαίδευση) γιατί τότε δεν έχει νόημα η προστασία της. 
Η φύση δεν μπορεί, στην πράξη, να προστατευτεί αν δεν ικανοποιεί κοινωνικές ανάγκες, έστω εκείνες που συνδέονται με την εκπαίδευση και την έρευνα. Εδώ όμως ισχύει και το αντίστροφο. Η φύση δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο διηνεκές για την κάλυψη ανθρωπίνων αναγκών αν δεν προστατευτεί. Δεν μπορούμε να προστατεύσουμε ένα οικοσύστημα αν δεν το χρησιμοποιήσουμε αλλά και δεν μπορούμε να το χρησιμοποιούμε επ’ άπειρον αν δεν το προστατεύσουμε.
   
  • Τοπικά και ιδιωτικά ενδιαφέροντα και συμφέροντα πρέπει να υποτάσσονται στα ενδιαφέροντα και συμφέροντα του γενικότερου κοινωνικού συνόλου. Προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος αποτελούν επίσης κοινωνικά ζητήματα που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη συναίνεση του κοινωνικού συνόλου. Οι δραστηριότητες μεμονωμένων ατόμων ή κοινωνικών ομάδων αποδίδουν περισσότερα όταν εντάσσονται στη συνολική προσπάθεια του κοινωνικού συνόλου.
  •   Τα ενδιαφέροντα και συμφέροντα του παρόντος πρέπει να υποτάσσονται σε εκείνα του μέλλοντος. Για τη χρήση της φύσης και των φυσικών πόρων πρέπει να αναζητούνται διαχρονικές μέθοδοι που να επιτρέπουν την αειφορία της χρήσης. Κάθε γενιά έχει υποχρέωση να αφήνει το περιβάλλον σε καλύτερη κατάσταση από εκείνη που το παρέλαβε.
  • Η προστασία της φύσης δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην απλή διαπίστωση των ζημιών ή αλλοιώσεων που έχει υποστεί και στην προσπάθεια παραπέρα παρεμπόδισης ή αποκατάστασης των καταστροφών. Θα πρέπει να προσπαθεί χρησιμοποιώντας τους νόμους της φύσης και τους νόμους που έχει θεσπίσει η ανθρώπινη κοινωνία, να προλαμβάνει τις καταστροφές και τις αλλοιώσεις.
  •  Η προστασία της φύσης δεν πρέπει να αντιστρατεύεται την πρόοδο αλλά να χρησιμοποιεί τις σύγχρονες τεχνικές γνώσεις προς όφελος της.