Οι βιολογικοί δείκτες που χρησιμοποιούνται για να μπορούμε να προσδιορίσουμε την ποιότητα του νερού μεταχειρίζονται ως βιοδείκτες τα βενθικά μακροσπόνδυλα. Κι αυτό γιατί είναι ζώα που ζουν στο βυθό, κάτω από τη λάσπη, μετακινούνται λίγο και δεν μεταφέρονται παθητικά όπως το πλαγκτόν. Επομένως δέχονται και αντιδρούν στις τοπικές συνθήκες που επικρατούν στους σταθμούς όπου ανήκουν, αλλά και σε ρύπους που προέρχονται από μακρινές πηγές ρύπανσης. Το γεγονός αυτό τα κάνει να διαφέρουν και η σύνθεση των βιοκοινωνιών τους μας δίνει πληροφορίες για αλλαγές που συμβαίνουν στο οικοσύστημα, αφού όμως γνωρίζουμε καλά τη σύνθεση αυτή σε αδιατάραχτη και μη επηρεασμένη από οποιοσδήποτε ρύπους κατάσταση. Αυτό συμβαίνει γιατί τις βιοκοινωνίες αποτελούν πολλά είδη που, είτε λίγο είτε πολύ, παρουσιάζουν ευαισθησίες στους ρύπους και κυρίως στη μείωση του διαλυμένου οξυγόνου που προκαλούν αυτοί. Για να είμαστε όμως σίγουροι ότι η εξαφάνιση ορισμένων ειδών από αυτά οφείλεται στη ρύπανση και σε άλλες φυσικοχημικές παραμέτρους θα πρέπει να γνωρίζουμε μερικά χαρακτηριστικά για το βιολογικό κύκλο και τις προτιμήσεις τους.